ای انـتـظـارِ جـاری ده قـرن تا هـنوز            بی‌تو غروب می‌شود این روزها هنوز

اما هنوز چـشمِ جـهـانی به راه توست            این جمعه آه می‌رسی از راه یا هنوز؟

با اشـتـیـاق رؤیـت تـو رو بـه آسـمـان            هر چشم، خیره است ولی ابرها هنوز

بـاران پـاک رحـمـتی و خاک می‌کشد            هر لحظه انـتـظـار نـزول تو را هنوز

تو وعـدهٔ خـدایی و جـاری‌ست یـاد تو            در خواهـش مکرّر هر «ربنا» هنوز

در انـتـظـار جـمـعـهٔ تو نـدبـه می‌کـند            نـاحــیــهٔ مــقــدسـهٔ کــربــلا هـــنــوز